Հայաստանյան եկեղեցու տարեկան տոների շարքում տարվա շուրջ կեսը պահքերի օրեր են: Պահքը մարդու համար Աստծուց սահմանված ամենաառաջին կանոններից մեկն է: Քրիստոնեկանան տեսակետից պահքը սահմանվում է որպես մարմինը հնազանդության բերելու, այն Աստծով կրթելու, հոգեւոր զորությամբ լցվելու լավագույն միջոց: Մարդը ... Կարդալ շարունակությունը »

«Եւ արդ, - ասում է ձեր Տէր Աստուածը, - դարձէք ինձ ձեր ամբողջ սրտով, ծոմապահութեամբ, լալով ու կոծելով: Ձեր սրտերը պատռեցէք եւ ոչ թէ ձեր հագուստները»:
Այո, դարձէք ձեր Տէր Աստծուն, որովհետեւ նա ողորմած է եւ գթասիրտ, համբերատար եւ բազումողորմ եւ ափսոսում է մարդկանց չարիքների համար:

Յովել 2:12 – 13

Մեծ Պ ... Կարդալ շարունակությունը »

Տեառնընդառաջի տոնի նախօրեին` երեկոյան ժամերգությունից ու նախատոնակից հետո, խարույկ են վառում: Հոգևոր դասը կատարում է անդաստան (աշխարհի չորս ծագերի օրհնություն): Թեպետ Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու սպասավորները բազմիցս մեկնաբանել են խարույկի խորհուրդը, այնուհանդերձ ժողովրդի մեջ սնոտիապաշտական սովորույթները արմատացած են: Սա պարզ է դառնում զրուցակիցներիս պատասխաններից: Երբ մարդկանց հարցնում ես, թե ի՞նչ տոն է Տեառնընդառաջը, ապա շատ հաճախ հարցիս հարցով են պատասխանում. «Էդ ի՞նչ տոն ա», իսկ երբ հարցս ուղղեցի երկրորդ անգամ, «Տեառնընդառաջ»-ի փոխարեն «Տրնդեզ» ժողովրդական անվանումը նշելով, ապա հետևյալ պատասխանը հնչեց. «Հա՜ էդ կրակի վրայ ... Կարդալ շարունակությունը »